• ΥΠΟΒΟΛΗ
    • Υποβολή Αγγελίας
    • Υποβολή Ειδήσεων
    • Υποβολή Συναυλίας
    • Αξέχαστοι Δίσκοι
  • ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Rock Addiction

  • Home
  • ΝΕΑ
  • ΚΡΙΤΙΚΕΣ
    • Ελληνική Σκηνή
    • Διεθνής Σκηνή
    • Αφιερώματα
    • Classic 80’s Metal
    • One Track Stand..!
    • Διαμάντια
  • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
    • Έλληνες Καλλιτέχνες
    • Ξένοι Καλλιτέχνες
  • ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ
    • Πρόγραμμα
    • Ανταποκρίσεις
  • ΑΓΓΕΛΙΕΣ
    • Μουσικοί
    • Μουσικά Όργανα
    • LP – CD – DVD
    • Players (CD, DVD, CASSETTE etc)
  • ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ
    • Συναυλιακοί Χώροι

ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΝΟΣ 80’s METAL ΟΠΑΔΟΥ, ΠΟΥ ΑΚΟΜΗ ΑΚΟΥΕΙ HEAVY METAL… (στην Ελλάδα)

Jun 12, 2013 RockAddiction Classic 80's Metal, Αφιερώματα, ΚΡΙΤΙΚΕΣ, ΝΕΑ 0


80smetal
Γεια σας, αγαπητοί φίλοι. Όπως είναι γνωστό Heavy Metal οπαδοί υπήρχαν, υπάρχουν και προφανώς θα υπάρχουν (ελπίζω) για πάντα.
Συχνά στην ζωή μου έχω συναντήσει ανθρώπους που μου έκαναν την εξής ερώτηση «Τι μουσική ακούς;» δίνοντάς τους την γνωστή απάντηση Heavy Metal όλοι στραβομουτσούνιασαν (εκτός από τους ομοϊδεάτες) και μου είπαν «Τι; και σε είχα για σοβαρό άνθρωπο». Σοβαρότατος και μάλιστα πολύ είμαι βρε ηλίθιε κομπλεξικέ, τι παραπάνω έχει ας πούμε το δικό σου είδος μουσικής από το δικό μου;Είναι το σημερινό Heavy Metal γερασμένο; ή όχι; είναι δηλαδή το νέο Metal το παλιό Heavy Metal απλώς μεταμφιεσμένο; είναι καλό το παλιό Heavy Metal που κάνει άχρηστο αυτό το νέο Metal; ή είναι το νέο Metal απλώς διαφορετικό; το διαφορετικό σημαίνει και καλό; ας μου απαντήσει αλήθεια κάποιος.

Στα 80’s φίλοι μου, υπήρχαν αρκετοί που άκουγαν Heavy Metal, μόνο και μόνο γιατί ήταν (κάπως) τις μόδας, το απαιτούσαν και οι γηπεδικές αθλιότητες (αν ήσουν hooligan έπρεπε να ακούς σκληρό Rock ή τουλάχιστον Metal). Πολλοί απ’ αυτούς με το πέρασμα του χρόνου, θεώρησαν το Metal ως παιδική αρρώστια και απομακρύνθηκαν με ελαφρά πηδηματάκια, τώρα ακούν μόνο γυφτό-σκυλάδικα.
Όλοι αυτοί λοιπόν, οι ex-Metal οπαδοί που στα 80’s χτυπιόντουσαν μαζί μας στους ήχους του Heavy Metal… σήμερα είναι κυριλέ και δήθεν, ενώ ακούν από έντεχνα έως λαϊκά. Αυτό εν ολίγης το θεωρούν «διασκέδαση» και ορισμένοι σε θεωρούν και κολλημένο που «ακούς ακόμη αυτές τις αηδίες», ευτυχώς που αυτοί ανακάλυψαν στο πέρασμα του χρόνου την ποιότητα της μουσικής.
Δυστυχώς, όμως λίγοι έμειναν από τότε και έχουν σταθερή πορεία και αδιάλειπτη παρουσία τόσων χρόνων (όπως ο γράφων). Πολλοί έχουν περάσει από το Heavy Metal αλλά λίγοι έμειναν σταθερά παρόντες τόσα χρόνια.

80smetal2Τότε, στα 80’s μαζευόμαστε στα σπίτια για να ακούσουμε όλοι μαζί σαν παρέα κάποιο νέο δισκο, τώρα ίσως ποτέ. Τότε για να πας στο εξωτερικό να δεις ένα festival ήθελες ίσως και 5 (σημερινούς) βασικούς μισθούς, λέγαμε ας πούμε π.χ. «διάβασες ρε συ, τι έγινε στο Donington;». ‘Οποτε βλέπαμε κάποιο Metal video-clip στην TV τρέχαμε αμέσως να το γράψουμε σε κάποια βιντεοκασέτα, τώρα το πολύ να κάνουμε ένα ψυχρό “like” στο Facebook.
Τότε (80’s), γινόταν μια συναυλία περίπου κάθε 6 μήνες, έτσι αναγκαστικά πηγαίναμε σε όλες, σήμερα γίνονται κάθε εβδομάδα (περίπου) και δεν πάμε σχεδόν σε καμία. Οι Έλληνες Metal οπαδοί στα 80’s άκουγαν κλασικό Heavy Metal, στα αμέσως επόμενα χρόνια Power Metal, τώρα πια δεν ξέρω τι πραγματικά ακούν, ίσως ούτε και οι ίδιοι να ξέρουν. Τότε στα 80’s εάν τα συγκροτήματα είχαν πλήκτρα ήταν φλώροι, στα αμέσως επόμενα χρόνια στα 90’s ήταν κάπως πρωτοποριακό, ενώ τώρα είναι εντελώς συνηθισμένο και φυσικό σαν φαινόμενο.
Τότε πηγαίναμε Σαββάτο πρωί στα δισκάδικα για αγορά δίσκων, καφέ και βόλτα, αλήθεια πόσοι το κάνουν αυτό ακόμα και σήμερα; Ίσως ελάχιστοι, μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Δεν μπορώ να φανταστώ πως δεν θα μπορώ να πηγαίνω στο κατάστημα δίσκων για να διαλέγω εγώ, τους δίσκους μου.
Τώρα είναι απείρως πιο εύκολο να τα κατεβάσουν οι δήθεν οπαδοί του Metal με download. Εγώ θυμάμαι τον πρώτο δίσκο βινυλίου που αγόρασα, εσύ φίλε μου που κατεβάζεις ασύστολα μουσική (που στην ουσία πραγματικά δεν την ακούς, κιόλας), θυμάσαι το πρώτο σου download; Τώρα, το πολύ-πολύ να στείλεις (ή να σου στείλουν) ένα link με e-mail που πολύ πιθανόν να μην το κατεβάσει κανείς, επειδή δεν έχει ούτε τη διάθεση, αλλά ούτε και τον χρόνο, ή το πολύ-πολύ απλά να μείνουν (επαναλαμβάνω) σε ένα παθητικό και μίζερο ψηφιακό “like” στο facebook. Δυστυχώς έχουμε γεμίσει Metalο-συλλέκτες του YouTube.
Αρνούμαι να δω το Heavy Metal ως το ανώδυνο παιχνιδάκι το οποίο διασκεδάζει διάφορους εκεί έξω, αρνούμαι να το αντιμετωπίσω με μερικά κλικ στο ποντίκι του υπολογιστή μου, που θα με γεμίσουν στην κυριολεξία με αέρα κοπανιστό. Το Heavy Metal κατακτείται όπως όλα τα όμορφα πράγματα στη ζωή που είναι πάντα δύσκολα, δεν χαρίζεται. Για κάποιους αυτά είναι γραφικότητες, για κάποιους άλλους στάσεις ζωής.

Μια κακή συνήθεια αρκετών (δυστυχώς) Heavy Metal οπαδών, είναι να μπαίνουν εύκολα σε κάποια μουσικά καλούπια, που ελαφρά τι καρδία κατηγορούν τους υπόλοιπου ότι είναι πρόβατα. Ότι είναι επίσης κατευθυνόμενοι (λες κι αυτοί δεν είναι) και ότι είναι γενικά οπαδοί του συρμού. Εγώ ας πούμε δεν ακούω καθόλου black/ death/ thrash κ.λπ. ακραία Metal είδη, έγινε κάτι το τρομερό που δεν τα ακούω, άλλαξε κάτι στην μουσική μας; καλώς ή κακώς όμως υπάρχουν τέτοιου τύπου στερεότυπα στο Metal.
Προσωπικά (αν και ακούω Metal από τις αρχές των 80’s) ποτέ δεν ένοιωσα όμως ότι σαν Metal οπαδός πρέπει να ντύνομαι ντε και καλά μέσα στα μαύρα, να έχω μακριά μαλλιά, το Heavy Metal φίλοι μου δεν είναι αποκλειστικά στην εμφάνιση μας, αλλά στην καρδία μας, στο μυαλό μας και στην ψυχή μας. Ευτυχώς όμως παρατηρώ (διαπιστώνω) όλο και περισσότερο ότι τα τελευταία χρόνια το Heavy Metal προσελκύει και πιο ανοιχτά μυαλά, χωρίς συμπλέγματα κατωτερότητας. Αυτές είναι καταστάσεις που δυστυχώς τις εκτρέφουν οι διάφοροι δήθεν «πατέρες του Metal» καθώς και έντυπα του χώρου μας, ενώ έχουν εμφανιστεί όλα αυτά τα χρόνια και διάφοροι αυτόκλητες μεταλάδες που έκαναν βαρυσήμαντες δηλώσεις περί Heavy Metal, αλλά μετά χάθηκαν κυριολεκτικά εν μια νυκτί σαν διάττοντες αστέρες. Τόσα χρόνια έχουμε χορτάσει από τους διαφόρους που προτείνουν δίσκους για αγορά, εσείς φίλοι μου ακούστε πρώτα αυτό που θέλετε και μετά να το αγοράσετε.

80smetal3Φίλοι μου το  Heavy Metal είναι για όσους θέλουν να ακούσουν σοβαρά και αληθινά τη μουσική μας και όχι μια μουσική με ημερομηνία λήξεως… όπως τόσα και τόσα άλλα υπό-είδη μουσικής αθλιότητας. Λίγοι άνθρωποι μπορούν να κατανοήσουν το μεγαλείο και τη σημασία του Metal. Από τη φύση του είναι ανυπότακτο, είναι μουσική που βιώνεται, δεν είναι μουσική για ανεγκέφαλη διασκέδαση, είναι τροφή για σκέψη. Η ένταση της κιθάρας, των δυνατών drums και των ιδιαίτερων φωνητικών το κάνει απεχθές στον περισσότερο κόσμο. Μη στεναχώριεστε έτσι είναι το σωστό, το Metal είναι μουσική από τη φύση του για λίγους και καλούς. Όταν μάθεις να ακούς Heavy Metal δεν θες άλλο, θες κι άλλο. Ακόμη και όταν νιώθεις άσχημα, ακούγοντας Heavy Metal αισθάνεσαι αμέσως καλύτερα… έτσι δεν είναι;

Όλα αυτά τα χρόνια που ακούω Heavy Metal και μαζεύω δίσκους βινυλίου, όλους τους αγόρασα μόνος μου, κανείς ποτέ δεν μου χάρισε τίποτα. Όλα αποκτήθηκαν με κόπους και φυσικά θυσίες, επίσης μου έχουν στοιχίσει αρκετά σε χρήματα και σε χρόνο ψαξίματος. Έχοντας στο μυαλό μου τους κόπους, τις θυσίες και τις δυσκολίες που πέρασα, αγαπώ αυτή την μουσική πραγματικά και όχι επιδερμικά.
Αν δεν θέλετε να πεθάνει η αγαπημένη μας μουσική, αγοράστε αυτά που σας αρέσουν (τουλάχιστον) στο φυσικό τους προϊόν δηλαδή σε βινύλια ή σε  CD. Προπάντων μην το «παίζετε» μέταλλο-πατέρες ή ξερόλες, ακούστε την μουσική που σας αρέσει, και αφήστε τα δήθεν σχόλια, η μουσική μας έχει ανάγκη από σωστούς και σώας τας φρένας οπαδούς και όχι γραφικούς ή ακόμα χειρότερα κομπλεξικούς. Οι πιο ηλίθιοι είναι πάντως αυτοί που κάθονται και τσακώνονται για το πιο είδος Heavy Metal είναι το καλύτερο, γι’ αυτό λοιπόν, έχει χαθεί η σπίθα του Heavy Metal στην Ελλάδα…

Τέλος, για έμενα το Heavy Metal είναι… η ρεαλιστική απεικόνιση ενός παραμυθιού… ένα κομμάτι ζωής… η αρτιότερη και τελειότερη μορφή έκφρασης του ανθρώπου… πολλές ζωές μέσα σε μία που καταλήγει σε μία κατάθεση ψυχής… μία δεύτερη ζωή… αγάπη γιατί μοιράζεσαι πολλά πράγματα με άλλους… έκφραση, επικοινωνία, ενέργεια, φαντασία, ανθρωπιά.
Πιστεύω να διαβάσατε με προσοχή το κείμενο μου… και να με κρίνατε με επιείκεια (βλέπω άλλωστε τα πράγματα ίσως ακόμα λίγο ρομαντικά).

Θέλεις να γράψεις μια κουβέντα για το Heavy Metal και την βινυλιακή συλλογή σου και δεν σε αφήνουν. Σου την βγάζουν ξινή όλοι οι δήθεν «μεταλό-πατέρες» σε γελοιοποιούν πριν προλάβεις να την αρθρώσεις. Εγώ θα είμαι πάντα ο αμετανόητος ρομαντικός που θα γράφει για το Heavy Metal. Οι κακεντρεχείς και τα πικρόχολα σχόλια τους δεν με αφορούν και ούτε με αγγίζουν, τους αφήνω απλά στην μιζέρια τους. Όσοι δεν μπορούν να σε φτάσουν… προσπαθούν δυστυχώς με κάθε τρόπο να σε μειώσουν. Απλά, μείνετε να γκρινιάζετε και να βράζετε στο ζουμί σας, μου προξενείτε αποστροφή και αναγούλα, όλοι εσείς οι δήθεν.

Κείμενο: Ηλίας Κωστόπουλος.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Αφήνω τον επίλογο, στον καλό μου φίλο (Θεοδόση Λιθαρή)… του φιλόξενου RockAddiction. 

80smetal5

Θ.Λ: Η αλήθεια είναι πικρή και δυστυχώς όπως την περιγράφει παραπάνω ο φίλος και συνεργάτης, Ηλίας Κωστόπουλος. Μακάρι να μπορούσαμε να γυρίσουμε το χρόνο πίσω στα τέλη των 70’s, όχι μόνο για να ξαναζήσουμε την ανυπέρβλητη δεκαετία του 80 σε όλους τους τομείς, (μουσική, τρόπο ζωής κλπ), αλλά και για να διορθώσουμε τις όποιες λανθασμένες επιλογές μας, ακόμη και για να στηρίξουμε τις τόσες αδικοχαμένες μπάντες που λόγω κακής προώθησης ή συμβολαίου, δεν αναδείχτηκαν όπως θα έπρεπε.
Σίγουρα, καθώς τα χρόνια περνούν, οι συνήθειες των ανθρώπων αλλάζουν… πότε προς το καλύτερο, πότε προς το χειρότερο (δυστυχώς τις περισσότερες φορές). Ο δακτυλοδεικτούμενος ροκάς των 80’sμε το σκουλαρίκι στο αριστερό αφτί, τα μακριά μαλλιά, το στενό σχισμένο παντελόνι και το τζιν με τα ραφτά, φαντάζει σήμερα ένας normal μοδάτος νέος, μιας που όλα αυτά που προανέφερα, δεσπόζουν στις βιτρίνες των καταστημάτων, αφού το συγκεκριμένο ντύσιμο έγινε ‘της μόδας’, μέσω ορισμένων ‘μπουζουκοροκάδων’!!!! Με μία διαφορά όμως: Στις δεκαετίες του 80 και 90, με αυτή την εμφάνιση όχι μόνο σε μπουζουριάζανε μέσα, αλλά σε θεωρούσανε μαύρο πρόβατο και βάλε!
Ως αυτοδίδακτος μουσικός, να συμπληρώσω στο κείμενο του Ηλία, ότι για να πάρω την πρώτη μου κιθάρα, πέρασαν 5 χρόνια αναμονής, μόνο ξύλο που δεν έφαγα, λες και ζήτησα… και γω δεν ξέρω τι, και στο τέλος αγόρασα μία με τις οικονομίες μου, αφού συγχρόνως μάθαινα τα βασικά παίζοντας κρυφά!!!! μία κλασσική ενός ξαδέλφου μου!! Τώρα είμαι 42 και ακόμη παίζω σε μπάντα. Σήμερα τα παιδιά έχουν (ευτυχώς) τη δυνατότητα να μάθουν μουσική σε κάποιο ωδείο, να αγοράσουν πολύ ευκολότερα ένα μουσικό όργανο, να κάνουν πρόβα σε κάποιο στούντιο (άγνωστη λέξη στα 80’s). Υπάρχει και δω ένα θέμα όμως: πόσα από τα παιδιά αυτά, θα έχουν πραγματικά την όρεξη να εξελιχθούν, από τη στιγμή που όλα τους δίνονται απλόχερα χωρίς κόπο και πόνο; Και το λέω αυτό γιατί οι αρχαίοι που έλεγαν ότι ‘τα καλά κόποις κτώνται’ είχαν απόλυτο δίκιο.
Κλείνοντας λοιπόν, ας ευχηθώ στη νέα γενιά που είναι στη ροκ φάση (όπως και αν έχει διαμορφωθεί αυτή) να είναι συνετή και σκεπτόμενη στις αποφάσεις και επιλογές της. Μην σνομπάρετε και κατακρίνετε αν δεν έχετε άποψη, και μην το παίζετε ‘προοδευμένοι’ αν δεν έχετε ακούσει όλα αυτά τα διαμάντια της ροκ και μέταλ μουσικής που στην ουσία είναι υπεύθυνα για τη σημερινή διαμόρφωσή της.

 

Θεοδόσης Λιθαρής

 


  • 80's METAL
  • tweet
RockAddiction


Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

ΑΛΛΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

  • THE SOUTHERN ROCK… WILL RISE AGAIN (PART IV) !!!
    THE SOUTHERN ROCK… WILL RISE AGAIN (PART IV) !!!

    Mar 28, 2016 0

  • THE SOUTHERN ROCK… WILL RISE AGAIN (PART IIΙ) !!!
    THE SOUTHERN ROCK… WILL RISE AGAIN (PART IIΙ) !!!

    May 28, 2015 0

  • THE SOUTHERN ROCK… WILL RISE AGAIN (PART II) !!!
    THE SOUTHERN ROCK… WILL RISE AGAIN (PART II) !!!

    Apr 27, 2015 0

  • A TRIBUTE TO LIZZY BORDEN
    A TRIBUTE TO LIZZY BORDEN

    Apr 09, 2015 0

  • A TRIBUTE TO ANGUS YOUNG (31/3/1955)
    A TRIBUTE TO ANGUS YOUNG (31/3/1955)

    Mar 31, 2015 0

  • THE SOUTHERN ROCK… WILL RISE AGAIN!!!
    THE SOUTHERN ROCK… WILL RISE AGAIN!!!

    Mar 05, 2015 0

  • A TRIBUTE TO GARY MOORE (4/4/1952 – 6/2/2011)
    A TRIBUTE TO GARY MOORE (4/4/1952 – 6/2/2011)

    Feb 06, 2015 0

  • DEMIS ROUSSOS TRIBUTE (15/6/1946 – 25/1/2015)
    DEMIS ROUSSOS TRIBUTE (15/6/1946 – 25/1/2015)

    Jan 26, 2015 0

  • A TRIBUTE TO PHIL LYNOTT (20/8/1949 – 4/1/1986)
    A TRIBUTE TO PHIL LYNOTT (20/8/1949 – 4/1/1986)

    Jan 18, 2015 0

  • THE NEW RISING GENERATION… 35 NEW HEAVY METAL GROUPS
    THE NEW RISING GENERATION… 35 NEW HEAVY METAL GROUPS

    Dec 03, 2014 0

Copyright 2013-2015 RockAddiction.gr / All rights reserved