INTERVIEW with EMPATHY (Archon) 09/2013
R.A.: Καλησπέρα Σάκη! Καλωσήρθες στις σελίδες του Rock Addiction.
Archon: Καλησπέρα κι από μένα Βάσω. Ευχαριστώ για την φιλοξενία στο Rock Addiction.
R.A.: Πες μου λίγα λόγια αρχικά για τους EMPATHY.
Archon: Με τους Empathy ξεκινήσαμε το 2002, μια παρέα τεσσάρων ατόμων. Το 2005 μπήκε στα φωνητικά ο Misanthrope. Από τότε μέχρι σήμερα, έχουμε πάρα πολλές αλλαγές στη σύνθεση μας, με την τελευταία ίσως την πιο παρεΐστικη από όλες, μιας και η γνωριμία/προσθήκη του Vlad (Discretion) στην κιθάρα και του Disorder στο μπάσο, έγινε αιτία της επαναδραστηριοποίησης μας μετά το 2009.
Στα 11 χρόνια της παρουσίας μας στη σκηνή, δεν έχουμε να δείξουμε ολοκληρωμένη δουλειά όπως κάποιο full length album, εκτός από 3 demo. Ανέκαθεν ήμασταν live μπάντα και το γουστάραμε. Όταν έφτανε πχ η ώρα να ηχογραφήσουμε κάποιο demo κλπ, πάντα ήταν η πιο ξενέρωτη κατάσταση που βιώναμε. Θέλαμε και ακόμα θέλουμε να παίζουμε live. Βέβαια είμαστε πιο ώριμοι σαν άνθρωποι πια, και έτσι πιστεύω πως έφτασε η ώρα για το πρώτο μας album.
Το album θα είναι ακραίο και θα πλησιάζει καταστάσεις παλιού black metal με death περάσματα. Η μουσική των Empathy βέβαια ποτέ δεν είχε καλούπι. Παίζουμε ότι γουστάρουμε, αρκεί να μας αρέσει.
R.A.: Ποιά είναι η θεματολογία του νέου δίσκου και πόσα κομμάτια θα περιέχει?
Archon: Οι στίχοι αν και ωμοί σε πολλές περιπτώσεις, είναι αποτελέσματα σκέψεων για τα όσα συμβαίνουν γύρω μας. Από τις εκτελέσεις αμάχων και γυναικόπαιδων στο όνομα κάποιου θεού, μέχρι συνωμοσιολογία, κρίση κλπ. Άρα έχουμε να κάνουμε με πιο χειροπιαστά θέματα και όχι τόσο του φανταστικού όπως παλιότερα. Βέβαια ακόμα είμαστε στις συνθέσεις των κομματιών και έτσι δεν μπορώ να σου δώσω μια ολοκληρωμένη απάντηση.
R.A.: Είσαστε σε κάποια εταιρία? Γενικά ποιά είναι η γνώμη σου για τις ελληνικές εταιρίες? Βοηθάνε τις μπάντες?
Archon: Ελληνικές εταιρίες? Κοίτα. Εδώ πάμε με το σύνθημα, «Ελλάς, η χώρα της πουστιάς». Αυτή θα μπορούσε να είναι η απάντηση μου σε αυτή την ερώτηση. Ο λόγος είναι τα ποσά που ζητάνε, ώστε να κυκλοφορήσουν ένα demo ή ένα album, την στιγμή που σε ολόκληρο τον πλανήτη υπάρχουν μικρές εταιρίες “διαμάντια”, που κυκλοφορούν την δουλειά σου με ελάχιστα έως μηδαμινά έξοδα. Δεν θέλω να επεκταθώ περισσότερο. Άλλωστε εμείς σαν Empathy δεν ασχοληθήκαμε ποτέ με κάτι τέτοιο και ούτε πρόκειται. Έτσι όμως λειτουργούν κι άλλες καταστάσεις εδώ στην Ελλάδα. Π.χ υπάρχουν οι κλασσικές 3 μπάντες που έχουμε βαρεθεί να βλέπουμε να κάνουν support σε “μεγάλα” ονόματα που έρχονται, ενώ υπάρχουν μπάντες ομολογουμένως πολύ καλύτερες “σκηνικά” και παίζουν μπροστά σε φίλους και γνωστούς. Αυτή η φάση κρατάει πολλά χρόνια και έτσι θα μείνει.
R.A.: Ποιά είναι τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει μια μπάντα στο ξεκίνημα της αλλά και στη συνέχεια?
Archon: Εδώ πρέπει να κάνουμε έναν διαχωρισμό. Άλλο η μπάντα να ξεκινάει στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη και άλλο να ξεκινάει στην επαρχία. Τα κυριότερα προβλήματα για την επαρχία, είναι η έλλειψη studio ώστε να μπορείς να κάνεις μια πρόβα σαν άνθρωπος, μια ηχογράφηση κλπ. Κάποτε για μία μόνο πρόβα των Empathy, αναγκαζόμασταν να παστωνόμαστε σε ένα αμάξι 4 άτομα, να κάνουμε 120 χιλιόμετρα πήγαινε – έλα, Αλεξάνδρεια – Θεσσαλονίκη, για 3 ώρες πρόβας, Χειμώνα – καλοκαίρι. Πάρα πολλά λεφτά σε βενζίνες, studio κλπ ενώ η ταλαιπωρία ήταν απίστευτη. Σίγουρα τα πράγματα είναι πιο εύκολα για μπάντες από τις μεγάλες πόλεις. Η συνέχεια αφορά προσωπικά το τι θέλει να πετύχει μια μπάντα. Πάντως δεν είναι τόσο εύκολα τα πράγματα, ειδικά την εποχή που διανύουμε…
R.A.: Ποιά είναι η γνώμη σου γενικά για την ελληνική metal σκηνή?
Archon: Ελληνική σκηνή δεν υπάρχει κατά την άποψη μου… Έχουμε πολύ δυνατές metal μπάντες, αλλά δεν πιστεύω ότι έχουμε Ελληνική σκηνή. Απλά έχουμε μπάντες που είναι από την Ελλάδα.
R.A.: Ποιές είναι οι δικές σου μουσικές επιρροές αλλά και της μπάντας συνολικά?
Archon: Στους Empathy όλοι ακούμε τελείως διαφορετικά είδη μουσικής. Ο Misanthrope ακούει αρκετά αμερικάνικο death metal όπως Obituary, Death κλπ. Ο Vlad προτιμάει περισσότερο black/folk μπάντες. Ο Disorder είναι λάτρης της Ελληνικής Punk κλπ. Ο Wolfram είναι των 80’s στο θέμα μουσικής. Εγώ είμαι πιο πολύ του σκανδιναβικού black metal.
Προσωπικά μου αρέσει πολύ αυτή η κατάσταση, γιατί βάζουμε διάφορα πράγματα στη μουσική μας κάτι που όπως θα ακούσετε στο album που έρχεται, την κάνει αρκετά μοναδική.
R.A.: Ποιά ήταν η συμαντικότερη live εμφάνιση σας μέχρι τώρα και πως βλέπεις την προσέλευση του κόσμου γενικά στα live?
Archon: Κάθε μας εμφάνιση είναι σημαντική, για πολλούς λόγους. Μας αρέσει να παίζουμε ζωντανά. Ακόμα και όταν προβάρουμε στο studio μας, έρχονται φίλοι και βλέπουν ένα mini live. Άλλωστε ποτέ δεν λείπει το τσίπουρο, ή οι μπύρες από το ψυγείο μας. Μάλλον έρχονται για να πιουν τώρα που το σκέφτομαι. Κοίτα. Η προσέλευση του κόσμου είναι ικανοποιητική. Αν σκεφτείς ότι η κρίση μας έχει γονατίσει, θεωρούμε, ότι το να παίζεις μπροστά σε 100 άτομα, είναι επιτυχία.
R.A.: Πιστεύεις ότι η φιλία παίζει ρόλο στη χημεία του συγκροτήματος? Οι EMPATHY ήταν φίλοι στο ξεκίνημα?
Archon: Αν κάποιο όνειρο σου δίνει την αφορμή να γράψεις μουσική, η φιλία σου δίνει τον λόγο να κάνεις μια μπάντα. Πάντα στους Empathy ήμασταν φίλοι. Ο καθένας έχει την παραξενιά του, αλλά αγαπάμε τους φίλους με τα ελαττώματα τους. Η επανασύνδεση μας με τις συγκεκριμένες 2 προσθήκες, έγινε για αυτό το λόγο. Πρώτα είμαστε φίλοι/κολλητοί και μετά παίζουμε στην ίδια μπάντα.
R.A.: Μέσα από τους EMPATHY έχουν προκύψει οι CELTEFOG. Μίλησέ μου γι αυτό το project. Σε τι στάδιο βρίσκεται?
Archon: Οι Celtefog είναι μια ιδέα που είχα αρκετά χρόνια πριν και κατάφερα να την υλοποιήσω τον Οκτώβριο του 2012, παρέα με τον Wolfram στα τύμπανα. Ήθελα μια διέξοδο, ώστε να βγάλω αυτά που έκρυβα μέσα μου, προς τα έξω, χωρίς να επηρεάζω τους Empathy. Έχουμε κυκλοφορήσει 2 demo. Τον Ιανουάριο βγάλαμε σε ψηφιακή μορφή το πρώτο μας demo με τίτλο Rats και έχει τρία κομμάτια. Το demo κυκλοφόρησε από την Infernal Kommando (FR) σε limited tape των 100. Τον Ιούλιο βγάλαμε το “The Waves Of Oblivion” επίσης σε ψηφιακή μορφή και περιέχει επίσης τρία κομμάτια. Αυτό το demo θα κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες σε CD.
R.A.: Πως θα χαρακτήριζες λοιπόν τον ήχο των CELTEFOG? Για τι μιλάνε τα κομμάτια σας?
Archon: Η μουσική είναι σίγουρα black metal με πολλά πραγματικά ambient σημεία. Θα ακούσεις σε όλα μας τα κομμάτια ήχους από το περιβάλλον που αναλύουν οι στίχοι. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη φόρμα βέβαια. Δηλαδή δεν θα απορρίψω σημείο στην σύνθεση μου επειδή δεν θα ακούγεται τόσο black… Άλλωστε κι εγώ ο ίδιος δεν ακούω μόνο black. Στιχουργικά, τα κομμάτια αφορούν την εκδίκηση ως μέσο ψυχικής ανάτασης και ηρεμίας. Άλλες φορές οι στίχοι αναφέρονται σε ταξίδια του μυαλού, που στο τέλος καταλήγουν σε σωματικά βιώματα. Γενικά κάθε κομμάτι είναι αυτοτελές και εκεί μέσα εξελίσσεται όλη η δράση, όπως την έχω συλλάβει στο μυαλό μου. Με τους Celtefog ολοκληρώθηκε η σύνθεση των τραγουδιών που θα περιλαμβάνονται στο album που έρχεται σύντομα.
R.A.: Το Rock και Metal εκτός από μουσική είναι και τρόπος ζωής. Πιστεύεις ότι αυτό έχει χαθεί στις μέρες μας?
Archon: Όχι δεν χάθηκε. Πάντα θα υπάρχουν οι ροκάδες, οι μεταλλάδες κλπ. Κάποτε (δεκαετία του 80) ίσως ήταν μόδα και ήταν παντού αυτή η φάση. Τώρα όμως έχουμε συγκεκριμένα μαγαζιά για να ακούμε την αγαπημένη μας μουσική. Αυτό ίσως είναι καλό από μόνο του, μιας και ξεχώρισε τον κόσμο, σε αυτούς και σε εμάς. Δεν θα χρειαστεί να βλέπω τα μούτρα του σκυλορεμπέτη όσο θα πίνω την βότκα μου και θα ακούω Slayer… Ούτε θα αναγκαστώ να βάλω κόκκινο συμπλήρωμα, στο λευκό (με βαθύ V) μπλουζάκι, κάποιου σκατόφλωρου που βρομίζει με την παρουσία του το μέρος που πίνω. Αυτοί και εμείς λοιπόν.
R.A.: Και τώρα μια δύσκολη ερώτηση..θα ήθελα να μου πεις κατα τη γνώμη σου βέβαια, ποιές είναι οι 5 καλύτερες φωνές πανω στη metal.
Archon: Ο Chuck Schuldiner. Ήξερε τι θέλει να κάνει και πως να το κάνει.
Από την άλλη, ο Dio. Είχε τον τρόπο να σε κάνει να το βουλώνεις όσο τραγουδούσε. Απίστευτος τραγουδιστής, αλλά και άνθρωπος. Επόμενος είναι ο Dickinson της εποχής του Seventh Son… Πραγματικά αξεπέραστος. Ακολουθεί ο Devon Graves των Psychotic Waltz… Καλύτερος όλων όμως για τα αυτιά μου, ο Matt Barlow. Μεγάλο φάσμα ικανοτήτων, ζωγράφιζε με τους Iced Earth…
R.A.:Και τώρα μια δυσκολότερη… ποιό είναι το καλύτερο live που έχεις πάει ποτέ?
Archon: Καθόλου δύσκολη ερώτηση. Rotting Christ/Mayhem στη Θεσσαλονίκη. Ότι καλύτερο έχω δει σκηνικά και από τις 2 μπάντες.
R.A.: Φτάνοντας προς το τέλος.. πες μου το πιο αστείο περιστατικό που σας έχει συμβεί μέσα στην πορεία σας σαν EMPATHY.
Archon: Πολλά αστεία περιστατικά Βάσω. Άλλα λέγονται και άλλα όχι. Ένα περιστατικό που θυμάμαι, έγινε το 2007 νομίζω, σε ένα live μας στην Ξάνθη. Ήμασταν με τους Bare Infinity και προσπαθούσαμε να απαλλαγούμε από κάτι σφήκες, που είχαν μαζευτεί στο χώρο που κάναμε sound check. Ο Vincent είχε την φαεινή ιδέα να τις επιτεθούμε με κάτι δάδες που τις είχαν για το show τα παιδιά… Περιττό να σου πω πως μερικοί ακόμα τρέχουν.
R.A.: Κλείνοντας, δύο λόγια για τα σχέδια σας από δω και πέρα.
Archon: Στα σχέδια μας είναι να κυκλοφορήσουμε το πρώτο μας album και μετά πολλά live. Ελπίζουμε να γίνει σύντομα.
R.A.: Σ’ευχαριστώ πολύ Σάκη! Εύχομαι καλή επιτυχία σε όλα! Το Rock Addiction θα σας στηρίζει σε ότι κάνετε και ότι χρειαστείτε.
Archon: Εμείς σε ευχαριστούμε για την στήριξη και για την ευκαιρία που μας έδωσες μέσω του Rock Addiction, να μιλήσουμε για την δουλειά μας. Να είσαι καλά.
Βάσω Μαντίδου
