INTERVIEW with RIOT V 10/2014 (Donnie Van Stavern)
Κάθε εποχή έχει και τους δικούς της ήρωες. Κάποιοι γιγαντώνονται, φτάνοντας το επίπεδο του Superman, κάποιοι άλλοι, λιγότερο δημοφιλείς, δεν ξεφεύγουν από το επίπεδο του… Daredevil. Οι RIOT, ξεκίνησαν πριν περίπου 40 χρόνια και λίγο αργότερα είχαν χαρακτηριστεί ως την νέα μεγάλη ελπίδα του χώρου. Δυστυχώς, σε ποτέ δεν εξαργύρωσαν τις φιλοδοξίες και παρότι συνέθεσαν απίστευτα τραγούδια, δεν κατάφεραν να μεγαλουργήσουν.
Πριν από δυόμισι χρόνια, ο αρχηγός και μοναδικό αυθεντικό μέλος, ο κιθαρίστας και οραματιστής Mark Reale, άφησε την τελευταία του πνοή σε ένα νοσοκομείο του Σαν Αντόνιο, αφού είχε ταλαιπωρηθεί από την νόσο του Crohn, πάνω που φαινόταν πως το συγκρότημα ξανάβρισκε τον δρόμο του και η δημοτικότητά τους επανερχόταν. Με τα ίδια πιστεύω, οι υπόλοιποι συνεχίζουν σήμερα ως RIOT V. Μετά από ένα καταπληκτικό σόου στο Τόκυο της μακρινής Ιαπωνίας, μας άνοιξε την καρδιά του ο μπασίστας και βασικός συνθέτης των Νεοϋορκέζων, ο Donnie Van Stavern. Κι ας έτρεχα να προλάβω το αεροπλάνο μου από τη Narita.
Πρώτα απ’ όλα να σας συγχαρώ για τον δεύτερο σερί ποιοτικότατο δίσκο που κυκλοφορείτε. Μίλησέ μου για του “Unleash the fire”.
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Όπως ξέρεις, είναι μια δύσκολη περίοδος αυτή για όλους μας μετά τον χαμό του Mark. Ξέραμε πως ό,τι και να κάναμε, θα υπήρχε μεγάλη κριτική, αφού ο ίδιος ήταν οι RIOT και πώς θα ήταν δυνατόν να συνεχίσουν να υπάρχουν οι RIOT δίχως τον ιδρυτή και βασικό συνθέτη τους; Όμως εγώ κι ο Mike Flyntz, συνυπήρξαμε με τον Mark για πολλά χρόνια, συνθέσαμε, ηχογραφήσαμε και περιοδεύσαμε μαζί. Ο Mark ήταν αδερφός μας και παρότι εγώ έφυγα και επέστρεψα, πρέπει να τονίσω πως δεν είχε σε τίποτα να κάνει με τον ίδιο, αλλά με την επιχειρηματική πλευρά των πραγμάτων. Πάντως, με τα βλέμματα στραμμένα πάνω μας, γνωρίζαμε πως ο δίσκος έπρεπε να είναι παραπάνω από καλός, έπρεπε να είναι άξιος του ονόματος της μπάντας και να έχει τα κλασικά στοιχεία του ήχου των RIOT. Γι’ αυτό και θα βρεις αναφορές σε “Fire down under”, όπως και στο “Thundersteel”. Ελπίζω να αρέσει στον κόσμο και να τον αγοράσει.
Donnie, γιατί πρέπει ο δίσκος να έχει όλα τα κλισέ των RIOT; Πόσα warriors, Johnny και shine on χρειάζονται; (γέλια)
(γέλια) Ναι έχεις δίκιο. Κάθε φορά που κάνουμε πρόβα, λέμε «εε, ποιο warrior θα παίξουμε;» (γέλια). Ξέρεις, το shine on είναι ταυτόσημο με τον Mark Reale. To έβαζε στο αυτόγραφό του, του άρεσε το νόημά του και είναι κάτι πολύ θετικό. Δεν μπορούσε να λείψει λοιπόν. Τώρα όσο για τα υπόλοιπα, ναι έχεις δίκιο. Για διαφορετικούς λόγους το καθένα βρήκε τον δρόμο του μέσα στο “Unleash the fire” και όσο κλισέ κι αν ακούγεται δεν μας πήγαινε να τα βγάλουμε.
Από το “Immortal soul” υπάρχει μια σαφής στροφή προς τον ήχο του “Thundersteel”, γιατί αυτό;
Από την εποχή του Mike DiMeo (1993) υπήρχαν προτροπές για να επανέλθει η μπάντα σε αυτό τον ήχο. Δεν είχαν περιοδεύσει οι RIOT για το άλμπουμ και υπήρχε μεγάλη ζήτηση. Για πολλά χρόνια δεν συνέβη αυτό, μέχρι που ο Mark μας προσέγγισε και με πολλά ζόρια πείστηκε και ο Tony Moore. Μια άλλη φορά θα μιλήσουμε και γι’ αυτόν. Ο κόσμος ζητούσε επίμονα τον ήχο, τους συντελεστές και το ύφος αυτό. Με το “Immortal soul” πιστεύω πως κάναμε μια σωστή μίξη αυτού, με το ένα πόδι στο παρόν. Όμως ο Tony Moore, που δεν μπορούσε να πειστεί με τίποτα να συνεχίσει με την μπάντα, δεν ήθελε να κάνει άλλο άλμπουμ. Εμείς θέλαμε να γράψουμε κάτι κλασικό και διαχρονικό. Δεν σκεφτόμασταν καν με ποιό όνομα θα κυκλοφορήσει. Με το “Unleash the fire” θέλαμε να δηλώσουμε την συνέχεια της μπάντας και να επισφραγίσουμε την υστεροφημία του Mark Reale.
Διαβάστε τη συνέχεια της συνέντευξης στο Rock Hard πατώντας ΕΔΩ
