Rock Addiction – REVIEW: DARK DECEIVER

REVIEW: DARK DECEIVER – Divide Et Impera (2012)

Oct 22, 2013 RockAddiction Ελληνική Σκηνή, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΚΗΝΗ (ΓΙΑ NEWS), ΚΡΙΤΙΚΕΣ, ΝΕΑ 0

Για να καταφέρεις να παίζεις εν έτη 2013 Death/Thrash Metal ίσως θα πρέπει να σκεφτείς πολύ σοβαρά την σωστή και εύστοχη προσθήκη των xtra prog στοιχείων της κληρονομιάς δλδ. του ήχου που μας άφησε ο Chuck και η παρέα του μέχρι το “The Sound of Perseverance“. Όταν έρθει λοιπόν εκείνη η φάση που “παντρεύεις” αυτά τα δύο θα πρέπει με συνδυασμό των επιρροών σου να καταφέρεις κάτι διαφορετικό και πολλά παραπάνω, από ένα χτύπημα ή μια άρση. Κάπου εδώ είναι που πρέπει να ξακινήσω και το review για το ντεμπούτο album των Dark Deceiver με τίτλο Divide Et Impera.

Καταρχάς η μπάντα υπάρχει από το 2010 και το συγκεκριμένο album ηχογραφήθηκε στα Sound Symmetry Studios (Bob Katsionis) στην Αθήνα καθώς και το εξώφυλλο το επιμελήθηκε ο Seth Siro Anton από τους Septic Flesh. Με μια μικρή σκοτείνη εισαγωγή μπαίνουν τα πρώτα riffs και μια δισολία που μου θύμισε αρκετά Megadeth παλλιάς εποχής… η φωνή με την μια θα σου θυμίσει Hypocrisy. Οι ρυθμοί γρήγοροι και proggy με σίγουρα την έντονη αίσθηση διπέταλης. Το ομώνυμο κομμάτι μπαίνει επιθετικά με drums και μπάσσο, με πολλές “thrassy” ορέξεις με έξυπνα prog περάσματα. Εδώ η φωνή μου θύμισε και τους δικούς μας τους Acid Death με την μουσική να χει επιρροές και από Testament.

Το Conventional Truth, από τα πιο ωραία κομμάτια του δίσκου σε αρπάζει κατευθείαν από τα μούτρα με μια πιο Nevermore αισθητική στην μουσική. Ένα θετικό από την πολύ καλή δουλειά στην παραγωγή είναι ότι ακούω πεντακάθαρα και το μπάσσο που δεν είναι θαμένο όπως σε πολλές παραγωγές παρόμοιου είδους metal.

Στο ομώνυμο “Dark Deceiver“, ενώ ξεκινάει με δυνατό στακάτο riff, η μπάντα αποφασίζει να μας δείξει μια πιο ατμοσφαιρική της πλευρά που θα έλεγα ότι της πάει και κάνει την διαφορά. Πολλές ταχύτητες και χτύπημα και όπως σε όλα τα κομμάτια ποικιλία στους ρυθμούς. Φτάνουμε στο 5ο κομμάτι με τίτλο “Strong Aversion“, με μια πιο old school πρώτη εντύπωση όπως και τα solo που μέσα στο album είναι αρκετά και εμφανίζονται την κατάλληλη στιγμή. Δεμένο rythm section! Το “Poimandres” είναι σίγουρα από τις εκπλήξεις του album, μιάς και είναι πιο σκοτείνο-ατμοσφαιρικό και επηρρεασμένο από Tiamat/Dark Tranquillity ακούσματα.

Φτάνουμε προς το τέλος με 7ο κομμάτι το “Eternal Schism“, που ίσως είναι από τα πιο πιασάρικα up-tempo κομμάτια που σίγουρα θα μπορούσε να επιλεγεί για κάποιο πιο ευκολοάκουστο κοινό για να πάρουν μια γεύση από την μπάντα και στην συνέχεια πάμε στον επίλογο με το 8ο κομμάτι “En Las” το οποίο μετά από την υπερβολική Death Threash δόση που μας χάρισε ο δίσκος μας αποτελειώνει με πολύ γρήγορες thrassy ταχύτητες, αλλά και με την πρόσθήκη ένος έξυπνου clean σημείου πριν το solo στο 4:29.

Εν κατακλείδι, το “Divide Et Impera” είναι ένα πραγματικά πολύ ελπιδοφόρο και δυνατό ξεκίνημα για τους Dark Deceiver, που ενώ προσωπικά δεν ακούω πολύ τέτοιου είδους μουσική, ομολογώ πως όταν ακούς έξυπνες ιδεές μέσα σε καλοδουλεμένα κομμάτια και με την ευλογία των ακουσμάτων τους, που ενώ αντιλαμβάνεσαι τις επιρροές, δε σε χαλάει καθόλου γιατί γνωρίζεις ότι τις έχουν δουλέψει με τέτοιο τρόπο ώστε είσαι σίγουρος ότι όλο αυτό δουλεύει και θα δουλέψει μονάχα θετικά για την μπάντα, η οποία ανεβάζει το είδος αυτό σκαλιά πιο πάνω!