Apr 22, 2014 Rock Addiction Έλληνες Καλλιτέχνες, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΚΗΝΗ (ΓΙΑ NEWS), ΝΕΑ, ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ 0
Το Σάββατο 12 Απριλίου βρεθήκαμε όλοι στο cafe-bar Bookit στις Σέρρες, για την παρουσίαση του πρώτου demo album των Lifestock. H προσέλευση του κόσμου ήταν πραγματικά ενθαρρυντική και η βραδιά κύλησε ευχάριστα, με γνωριμία με τα μέλη του συγκροτήματος, προσεγμένες μουσικές επιλογές και κλήρωση δώρων από την μπάντα.
Έτσι δόθηκε και σε εμάς η ευκαιρία να τα πούμε λίγο πιο αναλυτικά με τον τραγουδιστή των Lifestock, Ματθαίο Καραμπάλιο. Διαβάστε παρακάτω την συνέντευξη που παραχώρησε στην Βάσω Μαντίδου.
R.A. Καλησπέρα Ματθαίο! Καλως ήρθες στις σελίδες του Rock Addiction! Για αρχή θέλω να σε ρωτήσω πως προέκυψε το όνομα ”Lifestock”.
Το όνομα Lifestock προέκυψε αρκετά αργά, κοντά στον καιρό που θα ηχογραφούσαμε και έπρεπε σε όλο αυτό να δώσουμε ένα όνομα, καθώς επί περίπου 6 μήνες δεν είχαμε βρει κάτι. Υπήρξαν διάφορες (κατά κύριο λόγο όχι νηφάλιες) συζητήσεις και brainstorming ανάμεσα σε όλους μας σχετικά με το όνομα, και αρχικά οι ιδέες συνήθως περιείχαν κάποιο παράγωγο της λέξης «μπύρα». Ευτυχώς δεν επικράτησε κάτι τέτοιο, ενώ κάποια στιγμή έπεσε στο τραπέζι το “livestock” (η ονομασία για τα ζωντανά φορτία) και μας άρεσε όλους σαν ιδέα. Lifestock λοιπόν για το λογοπαίγνιο της υπόθεσης και μείναμε σ’αυτό, αφού μας άρεσε και ηχητικά επίσης.
R.A. Πες μου λίγα λόγια για τους Lifestock (πότε ξεκινήσατε, ποια είναι η σύνθεσή σας, αν υπάρχει ολοκληρωμένη δουλειά κτλ …)
Ως ιδέα το πράγμα ξεκίνησε κάπου στα τέλη του 2012. Ο Σπύρος (κιθάρα) είχε ήδη έτοιμες αρκετές ιδέες καταγραμμένες και έψαχνε για μέλη. Μετά από μία μικρή καθυστέρηση στο θέμα σύνθεσης της μπάντας (ξεκινήσαμε με άλλο ντράμερ αρχικά), αρχίσαμε πρόβες την άνοιξη του 2013. Η σύνθεση έχει ως εξής: Σπύρος Πολυζώτης (κιθάρα), Ματθαίος Καραμπάλιος (φωνή), Γιώργος Δοδόπουλος (κιθάρα), Κώστας Βλαχόπουλος (μπάσο), Κώστας Μιχαλακόπουλος (τύμπανα). Πριν λίγους μήνες ολοκληρώσαμε το πρώτο μας 4-track ΕΡ με τίτλο “Leap of Faith” το οποίο ηχογραφήσαμε μόνοι μας ως promo, για να ακούσει ο κόσμος τον ήχο μας αλλά και για εταιρίες. Μπορεί κάποιος να το προμηθευτεί σε CD-r από το http://lifestock.bandcamp.com. Έκτοτε συνεχίζουμε ακάθεκτοι με τη σύνθεση νέου υλικού, και ήδη υπάρχει παραπάνω από αρκετό για το πρώτο μας άλμπουμ, για το οποίο σχεδιάζουμε να ξεκινήσουμε ηχογραφήσεις μέσα στο έτος.
R.A. Πως θα χαρακτήριζες τον ήχο σας και ποια είναι η θεματολογία των κομματιών;
Ο ήχος μας κινείται χονδρικά σε hard/heavy rock φόρμες. Το τι μπορεί σε σημεία να θυμίσει στον καθένα είναι κάτι άλλο. Το θέμα είναι ότι πάνω στις αρχικές ιδέες του Σπύρου το κάθε μέλος έχει συνεισφέρει με τον δικό του τρόπο χωρίς κάποια συγκεκριμένη κατεύθυνση ή συνταγή. Όσο για τους στίχους, θα έλεγα ότι είναι ανθρωποκεντρικοί. Καταπιάνονται με την καθημερινότητα ή ακόμη και με κοινωνικά ή φιλοσοφικά θέματα, πάντα όμως με γνώμονα την ανθρώπινη φύση και το πώς αυτά επηρεάζουν τα συναισθήματα και την ψυχική κατάσταση κάποιου.
R.A. Είστε σε κάποια εταιρία; Γενικά ποια είναι η γνώμη σου για τις ελληνικές εταιρίες; Βοηθάνε τις μπάντες;
Σίγουρα βοηθάνε. Σαφώς με το διαδίκτυο είναι πια πιο εύκολο για κάποιον να προωθήσει μόνος του τη δουλειά του αρκετά, όμως, κακά τα ψέματα, στην δύσκολη οικονομική εποχή που ζούμε είναι πολύ δύσκολο μια καινούρια μπάντα να κάνει αποτελεσματικά ταυτόχρονα και τον promoter του εαυτού της. Μοιραία λοιπόν κρίνεται απαραίτητη η ύπαρξη εταιρίας, και χαίρομαι που βλέπω τα τελευταία χρόνια αρκετές περιπτώσεις ατόμων με όρεξη και αγάπη για τη μουσική να έχουν πάρει υπό τη σκέπη τους ελπιδοφόρα συγκροτήματα και να τα προωθούν. Εμείς προς το παρόν δεν έχουμε συμφωνήσει με κάποια εταιρία αν και είχαμε κάποιες επαφές. Ίσως είναι λίγο νωρίς ακόμη, πιστεύουμε ότι ο χρόνος είναι μπροστά μας.
R.A. Ποια είναι τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει μια μπάντα στο ξεκίνημα της αλλά και στη συνέχεια; Συγκεκριμένα για εσάς ποιο ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα μέχρι τώρα;
Σίγουρα το οικονομικό είναι ένα μεγάλο θέμα, όπως ανέφερα και πιο πριν. Θέλει πραγματική θέληση για να ασχοληθείς με κάτι που σου τρώει ελεύθερο χρόνο και χρήμα. Και κατ’επέκταση αυτό επηρεάζει και το καθημερινό φορτωμένο πρόγραμμα και κάνει την κατάσταση ακόμη πιο δύσκολη, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για εργαζόμενους οικογενειάρχες. Παρ’ όλα αυτά, εμείς συνεχίζουμε, αφού άλλωστε, ζώντας μέσα στην ελληνική πραγματικότητα, όλο αυτό δεν είναι κάτι που δεν περιμέναμε.
R.A. Ποια είναι η γνώμη σου γενικά για την ελληνική metal σκηνή;
Το επίπεδο έχει ανέβει άπειρα σε σχέση με, ας πούμε, 10 χρόνια πριν, μιλώντας γενικά για την ελληνική σκηνή. Πηγαίνεις σε live και βλέπεις να παίζουν support νέες μπάντες οι οποίες ηχητικά και από πλευράς σκηνικής παρουσίας κινούνται σε επαγγελματικά επίπεδα. Βέβαια, κατά τη γνώμη μου, δεν αρκεί μόνο ο επαγγελματισμός για να πάει κάποιος μπροστά, καθώς η απόκτηση προσωπικής μουσικής ταυτότητας είναι η ουσία του θέματος. Το καλό είναι ότι υπάρχει πια υπερπροσφορά σε όλα τα μουσικά είδη και παρακλάδια, η οποία μπορεί να αφήσει ικανοποιημένο κάθε ακροατή, αν έχει λίγη όρεξη να ψάξει. Από κει και πέρα, το αν κάποιοι και ποιοι από όλον αυτόν τον underground σωρό εξελιχθούν στους νέους Rotting Christ ή στους νέους Nightstalker, μένει να το δούμε.
R.A. Το Rock και Metal εκτός από μουσική είναι και τρόπος ζωής. Πιστεύεις ότι αυτό έχει χαθεί στις μέρες μας;
Χμμ δεν ξέρω αν συμφωνώ πλήρως με τα περί «τρόπου ζωής» και με το αν τίθεται θέμα ύπαρξής του στις μέρες μας. Θα ήθελα να το αλλάξω λίγο και να πω «τρόπος σκέψης». Το πώς ζει κάποιος και πώς το δείχνει αυτό προς τα έξω, υπάρχει περίπτωση να μην είναι πάντα αληθινό, καθώς πολλές φορές υπεισέρχεται η πίεση της αποδοχής από τους γύρω ή τέλος πάντων από κάποιον συγκεκριμένο κύκλο. Το απόσταγμα του «rock τρόπου σκέψης» λοιπόν για μένα έχει να κάνει με το να είσαι ο εαυτός σου και να ζεις για τον εαυτό σου. Να είσαι αληθινός στα πιστεύω σου τα οποία δε σου επιβάλλονται από εξωτερικούς παράγοντες αλλά πραγματικά συμφωνούν με το είναι σου. Επίσης, να είσαι καλός με τους γύρω σου, να μην τρως πολλά λιπαρά και να προσπαθείς να ζεις ειρηνικά και αρμονικά μαζί με ανθρώπους από κάθε θρησκεία και έθνος.
R.A. Ποιες είναι οι δικές σου μουσικές επιρροές αλλά και της μπάντας συνολικά;
Είμαι μόνο κατά το 1/5 υπεύθυνος για να μιλήσω για τις μουσικές επιρροές της μπάντας, καθώς τα ακούσματά μας είναι πολύ διαφορετικά έως και ετερόκλητα. Προσωπικά τα τελευταία χρόνια κλίνω περισσότερο προς garage/punk καταστάσεις με ή χωρίς ψυχεδέλεια, ενώ παντοτινή αγάπη είναι το μαύρο country blues, όσο πιο ακατέργαστο τόσο καλύτερα. Από κει και πέρα, οι κιθαρίστες χονδρικά κινούνται σε πιο κλασικές metal και rock φόρμες, ο μπασίστας αν έχω καταλάβει καλά πρόσκειται σε πιο progressive και math πράγματα, ενώ ο ντράμερ πεθαίνει για τζαμαρίσματα καθώς τη βρίσκει με jazz, post rock και νεοψυχεδέλειες. Με κάποιον τρόπο, όλα αυτά τα ακούσματα έχουν ως αποτέλεσμα τον Lifestock ήχο. Μάλλον δεν υπάρχει ελπίδα να βγάλεις και πολύ άκρη χαχα
R.A. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να μου πεις κατά τη γνώμη σου τους 5 κορυφαίους δίσκους όλων των εποχών!
Σαφώς καταλαβαίνεις ότι 5 είναι πολύ λίγοι, αλλά προσπαθώντας να ξεχωρίσω 5 δίσκους που με ταρακούνησαν ως ακροατή και τους οποίους δεν έχω βαρεθεί καθόλου ακόμη και πολλά χρόνια μετά την κυκλοφορία τους, θα έλεγα με χρονολογική σειρά:
Therapy? – Troublegum
Entombed – To Ride, Shoot Straight and Speak the Truth
Monster Magnet – Powertrip
Amorphis – Tuonela
Turbonegro – Apocalypse Dudes
Όπως καταλαβαίνεις, είμαι ατόφιο παιδί των 90’s!
R.A. Και σαν vocalist των Lifestock θα ήθελα να μου πεις τις 5 καλύτερες φωνές στη metal.
Δεν ήμουν ποτέ τύπος που εντυπωσιαζόταν από το πόσες οκτάβες μπορούσε να πιάσει κάποιος με τη φωνή του ή από τις κορώνες που μπορούσε να βγάλει, θα έλεγα ότι το πάθος που εκπέμπει ένας τραγουδιστής είναι το κλειδί για μένα. Σ’αυτό το πλαίσιο, θα έλεγα τον Peter Steele των Type O Negative (R.I.P.), τον Pasi Koskinen κατά τα χρόνια του στους Amorphis, σαφώς την Anneke van Giersbergen για τις απίστευτες στιγμές που μας χάρισε με τους Gathering , τον Mark Lanegan του οποίου αυτή η βραχνή χροιά απλά μιλάει μέσα μου, και την Beth Gibbons των Portishead.
R.A. Ποια είναι τα σχέδια σας από δω και πέρα?(δίσκος)Εχετε προγραμματίσει κάποιες live εμφανίσεις?
Όπως ήδη ανέφερα, υπάρχει ήδη υλικό για full-length. Μένουν οι τελευταίες πινελιές, και στη συνέχεια η διαδικασία της ηχογράφησης, την οποία χονδρικά τοποθετούμε σίγουρα μετά το καλοκαίρι. Σχέδια για live εμφανίσεις σαφώς και υπάρχουν, υπάρχει μια προγραμματισμένη εμφάνιση για τέλη Μαΐου στη Θεσσαλονίκη όπου θα παίξουμε support στους φίλους War Device. Επίσης, παίζουν περιπτώσεις για Αθήνα και Σέρρες μέσα στο Μάιο πάλι, αλλά ίσως και μέσα στο καλοκαίρι. Αυτές τις δουλεύουμε ακόμη και ελπίζουμε να ευδοκιμήσουν.
R.A. Κλείνοντας…ποιο είναι το πιο τρελό όνειρο των Lifestock?
Να γεμίζουμε αρένες! Χαχα. Τρελά όνειρα, όπως ίσως τα εννοείς, δε θα έλεγα ότι υπάρχουν, καθώς παραείμαστε όλοι χωμένοι στην ελληνική καθημερινότητα και πραγματικότητα (και ό,τι σημαίνει αυτή για ένα μουσικό συγκρότημα) ώστε κρατάμε πάντα τον ρεαλισμό μας. Προσωπικά, το ότι έχω τη δυνατότητα να είμαι μέρος μιας παρέας και να δημιουργούμε μουσική παρέα, το θεωρώ από μόνο του ανεκτίμητο. Και πηγαίνουμε βήμα-βήμα. Κυκλοφορία album, ζωντανές εμφανίσεις, καταξίωση στο χώρο. Σημασία δεν έχει ο προορισμός, αλλά το ταξίδι.
R.A. Σ’ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου! Εύχομαι καλή επιτυχία σε όλα! Το Rock Addiction θα σας στηρίζει σε ότι κάνετε και ότι χρειαστείτε.
Ευχαριστούμε κι εμείς για όλη την υποστήριξη!
Βάσω Μαντίδου (Vasso Mantidou)