Nov 10, 2014 RockAddiction ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ 0
Στα 13 μου, συναποφασίζουν οι γονείς μου να μετακομίσουμε οικογενειακώς. Κατά τη διάρκεια της μετακόμισης είχα την έκπληξη να ανακαλύψω αυτόν τον δίσκο, τον οποίο είχε αγοράσει η μητέρα μου το 1973! Δυστυχώς το πικ-απ που επίσης βρήκα μαζί δεν λειτουργούσε, οπότε έψαχνα απεγνωσμένα κάποιου φίλου για να το ακούσω. Με είχε κάνει αρχικά εντύπωση ο τίτλος του άλμπουμ, τον οποίο θεωρώ μέχρι τώρα από τους πιο έξυπνους ever. Ακούγοντας (κάποια στιγμή μετά από κόπο) για πρώτη φορά βινύλιο, το πρώτο κομμάτι “Woman from Tokyo” μ’ αυτήν την χαρακτηριστική εισαγωγή των Purple που ξεκινούν αργά και επιταχύνουν, μαγεύτηκα! Μπαίνουν ένα-ένα τα μουσικά όργανα ώστε να φανεί ότι όλοι οι μουσικοί έχουν τον ρολό τους και τελειώνει με ένα αξεπέραστο riff και τα φωνητικά του Gillan που σε κάνουν να ανατριχιάζεις! Το σοκ για μένα ήταν μεγάλο γιατί δεν περίμενα η μητέρα μου να έχει αγοράσει τέτοια μουσική, την εποχή που ακόμα υπήρχε χούντα στην Ελλάδα και το ροκ ήταν για λίγους, ενώ στα μάτια μου ήταν μια πολύ συντηρητική σύζυγος, μαμά, νοικοκυρά! Σίγουρα οι Deep Purple έβγαλαν καλύτερα άλμπουμ στην καριέρα τους, αλλά αυτό για μένα θα μείνει αξέχαστο γιατί ήταν το πρώτο που άκουσα σε βινύλιο, δεύτερον γιατί από τότε έβλεπα τη μήτερα μου με «άλλο μάτι», πιο προοδευτικό… χαχα και γιατί πιστεύω ότι είναι το κύκνειο άσμα της καλύτερης περιόδου των Purple (70-73) με την καλύτερη σύνθεση μουσικών όλων των εποχών στο Rock (Gillan, Blackmore, Paice, Lord, Glover)!!