Oct 23, 2014 RockAddiction ΝΕΑ, Ξένοι Καλλιτέχνες, ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ 0
O Snowy Shaw είναι στο προσκήνιο, όσα χρόνια θυμάμαι τον εαυτό μου να ακούει μουσική. Ένας τρελός (ως drummer) Σουηδός, που από το πουθενά, βρέθηκε να παίζει με τους KING DIAMOND και άφησε το στίγμα του σε φοβερά άλμπουμ τα τελευταία 25 χρόνια. Με μια διαφορετική κίνηση, κυκλοφορεί ένα διπλό CD/DVD με μονταρισμένες δυο συναυλίες του εορταστικές, με πολλούς γνωστούς φίλους του και ενδιαφέρουσα παρουσία. Οι ερωτήσεις ξεπετάχτηκαν εύκολα, αφού εδώ και χρόνια έψαχνα την ευκαιρία να μιλήσω μαζί του κι ευτυχώς ο Snowy δεν με απογοήτευσε.
Αυτή η κυκλοφορία αποτυπώνει όλη σου την καριέρα. Είναι ένας υπέροχος τρόπος να γιορτάσεις την πορεία σου, αλλά πώς σου ήρθε η ιδέα;
Ναι δεν είναι ωραίος τρόπος; Για να είμαι ειλικρινής, η 25η επέτειος προέκυψε κατά σύμπτωση, ένα ευτυχές ατύχημα αν θες, που μου ήρθε όσο πλησίαζε η ημερομηνία κυκλοφορίας, αφού αναβλήθηκε αρκετές φορές. Αρκετές συγκυρίες συνέβαλλαν σε αυτό, αλλά κυρίως η περιοδεία μου με τους SABATON που έφτασε σχεδόν τον ένα χρόνο.
Όμως, η ιδέα προέκυψε καθώς προσπαθούσα να απαντήσω στις επιθυμίες όλων αυτών που μου ζητούσαν να επιστρέψω στην μια ή στην άλλη μπάντα, χάρη του παρελθόντος. Όπου κι αν πάω στον κόσμο, κάποιος θα αναφέρει ότι θα ήθελε πολύ να με δει ξανά στην μπάντα του KING DIAMOND ή με τους MERCYFUL FATE, κάποιοι με τους MEMENTO MORI κι άλλοι με τους DREAM EVIL, ενώ υπήρχαν κι αυτοί που με προέτρεπαν να επανασυνδέσω τους NOTRE DAME.
Συνήθως χαμογελάω κι ευχαριστώ για τα κομπλιμέντα, αλλά ευγενικά εξηγώ πως δεν με ενδιαφέρει να κάνω βήματα προς τα πίσω, όπως δεν θα επέστρεφα σε μια σχέση με μια πρώην μου. Τα τελευταία χρόνια όμως, αυτό το φαινόμενο εντάθηκε, τόσο που δεν μπορούσα να το ξεπεράσω ούτε να το αγνοήσω.
Έχοντας μακρόχρονη καριέρα, υποθέτω πως δεν είναι κάτι παράξενο, αλλά το παράξενο με μένα, είναι πως έχω παίξει σε τόσες πολλές σημαντικές μπάντες και με διαφορετικές αρμοδιότητες και διαφορετικά όργανα. Έτσι, το δίλλημα ήταν πως αν επαναδραστηριοποιούσα τους ΙLLWILL ή τους NOTRE DAME για παράδειγμα, οι υπόλοιποι θα έμεναν με το ίδιο παράπονο. Το ίδιο αν επέστρεφα στους DREAM EVIL ή σε οποιαδήποτε άλλη μπάντα.
Απλά δεν υπάρχει τρόπος να τους ικανοποιήσεις όλους. Ω, για περίμενε μια στιγμή! Ίσως και να υπάρχει τρόπος. Έτσι σκέφτηκα πως μια τέτοια απόπειρα θα μου έδινε αρκετό ενδιαφέρον και αρκετές προκλήσεις, αφού πρέπει να διαχειριστώ πολλά όργανα, διαφορετικά είδη κάνοντας ένα βήμα μπροστά αν και στηριζόμενος στο παρελθόν μου. Όσο το επεξεργαζόμουν, τόσο με ενθουσίαζε η ιδέα. Ρωτούσα τον εαυτό μου αν εγώ ο ίδιος θα ενδιαφερόμουν να έβλεπα μια τέτοια συναυλία. Με διαφορετικά μέλη και πολλούς καλεσμένους; Με γνωστά, αγαπημένα τραγούδια, αλλά και κάποια πιο περίεργες επιλογές που δεν είχαν παιχτεί για πολλά χρόνια. Με την κατάλληλη μπάντα, θα μπορούσα να παίξω τύμπανα, κιθάρα, μπάσο αλλά και να τραγουδήσω.
Έτσι με την κατάλληλη θεατρικότητα, μια καλή παραγωγή και ενέργεια, σίγουρα θα με ενδιέφερε, οπότε ελπίζω να βρει καλή ανταπόκριση.
Διαβάστε τη συνέχεια της συνέντευξης στο Rock Hard πατώντας ΕΔΩ