INTERVIEW with SORROWFUL ANGELS (Dionisis Christodoulatos) 11/2013
Διαβάστε παρακάτω την συνέντευξη που παραχώρησε ο Διονύσης Χριστοδουλάτος, τραγουδιστής και κιθαρίστας των Sorrwful Angels, στην Βάσω Μαντίδου για το Rock Addiction:
R.A.: Καλησπέρα Διονύση! Καλωσόρισες στις σελίδες του Rock Addiction.
D.C.: Καλώς σας βρήκα !
R.A.: Ας ξεκινήσουμε λέγοντας λίγα λόγια για τους Sorrowful Angels.
D.C.: Οι Sorrowful Angels πρωτοξεκίνησαν το 1999, ωστόσο μετά από πολλές ανακατατάξεις και ένα διάλειμμα αρκετών χρόνων, η μπάντα επανιδρύεται το 2008 όπου κυκλοφορήσαμε και τον πρώτο μας δίσκο “Ship in your Trip” από την Sleaszy Rider Records. Κλείνουμε ήδη ενάμιση χρόνο από την κυκλοφορία του δεύτερου μας δίσκου “Omens” από την Warner και αυτή τη στιγμή ετοιμάζουμε και τον τρίτο ο οποίος θα έχει ολοκληρωθεί μέσα στο 2014.
R.A.: Πως θα χαρακτήριζες γενικά τον ήχο σας; Ποια είναι η θεματολογία των κομματιών και η πηγή έμπνευσής σας;
D.C.: Ο μουσικός χαρακτήρας των Sorrowful Angels κινείται στα gothic μονοπάτια όπως τα χάραξαν οι Moonspell, Paradise Lost, Sentenced, Amorphis, Katatonia κ.α Τα θέματα μας τα αντλούμε από κυρίως βιωματικές και εσωτερικές καταστάσεις. Αφορμή μπορεί να είναι το οτιδήποτε μας ενοχλεί και μας προβληματίζει. Ειδικά στις μέρες μας και τους ταραγμένους καιρούς που ζούμε, θα έλεγα πως το μόνο που δε λείπει είναι τροφή για σκέψη . Το “Omens” μιλάει για αυτή τη σκοτεινή περίοδο που βιώνουμε.
R.A.: Ποιά είναι η γνώμη σου γενικά για την ελληνική metal σκηνή;
D.C.: Η ελληνική σκηνή παρουσιάζει σταθερά ένα ολοένα αυξανόμενο επίπεδο σε μουσικές συνεργασίες και δουλειές. Ένα συνηθισμένο πρόβλημα με τους Έλληνες μουσικούς ήταν πολλές φορές η ασυνέπεια και η έλλειψη επιμονής σε βάθος χρόνου. Αυτό είναι κάτι που ευτυχώς αλλάζει πλέον και βλέπεις όλο και περισσότερες μπάντες αντιμετωπίζουν πιο σοβαρά και επαγγελματικά τη δουλειά τους. Έχουμε πολλά σπουδαία πράγματα να δούμε στο μέλλον όσο ο πήχης ανεβαίνει.
R.A.: Ποιά είναι τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει μια μπάντα στο ξεκίνημα της αλλά και στη συνέχεια;
D.C.: Όταν μια μπάντα χαράζει τα πρώτα της βήματα, πολλές φορές ξεκινάει με κάποιους ασαφείς και ρομαντικούς στόχους. Όσο τα χρόνια περνάνε, αυτό αλλάζει και εκεί είναι που μερικές φορές έρχονται οι συγκρούσεις. Είτε η έλλειψη πειθαρχίας, είτε η απογοήτευση, είτε η συνειδητοποίηση πως το να τρέχεις μια μπάντα δεν έχει να κάνει με ροκσταριλίκια και πολλά άλλα άσχετα με την μουσική. Ο στόχος είναι να ξεπερνάει όλα τα εμπόδια και να στέκεται στα πόδια της κάθε φορά, παραμένοντας παραγωγική και δημιουργική.
R.A.: Ποιά είναι η γνώμη σου για τις ελληνικές εταιρίες; Βοηθάνε τις μπάντες;
D.C.: Το θέμα με τις εταιρίες πλέον σε παγκόσμιο επίπεδο είναι το τι μπορούν να κάνουν για σένα. Στην εποχή του Internet όπου το μαζικό downloading θεωρείται δεδομένο, το YouTube μπορεί να σου προσφέρει μεγάλη αναγνωρισιμότητα με μικρό budget, τα views και τα likes έχουν πιο μεγάλη σημασία από τη μουσική, τι μπορεί να σου προσφέρει πλέον μια εταιρία πραγματικά;
Η απάντηση για μένα έχει να κάνει κατά πόσο διατίθεται κάποιος να σε βοηθήσει σε προσωπικό επίπεδο. Υπάρχουν αρκετά παραδείγματα από μικρές ανεξάρτητες εταιρίες στη χώρα μας που αποδεικνύουν ότι όσο υπάρχει καλλιτεχνική ανησυχία, θα βρίσκονται και άνθρωποι να την στηρίζουν.
Ίσως σε κάποιους να φαίνεται η απάντηση μου ασαφής άλλα είναι γεγονός ότι οι εταιρίες όπως τις ξέραμε κάποτε, δεν υπάρχουν, για τον ήχο μας, πια εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις . Όλα έχουν να κάνουν με τις μεμονωμένες προσπάθειες ανθρώπων που πιστεύουν σε αυτό που κανείς και ίσως, αν όλο αυτό πάει καλά, σε βοηθήσουν να εξελιχθείς.
R.A.: Σας είδαμε πολύ πρόσφατα μαζί με τον Paul Di Anno στο Farewell tour “Beast Over Greece”. Πως ήταν αυτή η εμπειρία; (αναλυτικά..)
D.C.: Αναμφισβήτητα πρόκειται για μια από τις πιο σημαντικές εμπειρίες που είχαμε μέχρι στιγμής ως μπάντα αλλά και μεμονωμένα ως μουσικοί. Αφενός ήταν μια πρόκληση για εμάς να παίξουμε ένα μεγάλο αριθμό τραγουδιών τα οποία δεν τα είχαμε ξαναπαίξει και αυτό σίγουρα μας έβγαζε από το comfort zone μας. Επίσης το να κληθείς να συνεργαστείς με έναν πασίγνωστο καλλιτέχνη και να παρουσιάσεις ένα κλασικό ρεπερτόριο, σε επιφορτίζει με παραπάνω άγχος καθώς σε τέτοιες περιπτώσεις στο κάθε live κρίνονται οι παικτικές σου ικανότητες αυστηρά από τους οπαδούς.
Οι συναυλίες εν τέλει αποδείχτηκαν άκρως επιτυχημένες τόσο από πλευράς προσέλευσης κόσμου όσο και από άποψη χημείας και απόδοσης οπότε ήταν ένα μεγάλο στοίχημα που σίγουρα κερδήθηκε .
Όσο αφορά το συναισθηματικό επίπεδο μπορώ να πω ότι δύσκολα μπορεί να συγκριθεί με κάτι άλλο που έχουμε κάνει μέχρι στιγμής. Την πρώτη στιγμή που παίξαμε το “Prowler” παρέα με τον Di Anno στο στούντιο σχεδόν δάκρυσα, καθώς ήταν το πρώτο κομμάτι που άκουσα από Iron Maiden σαν πιτσιρικάς. Ξαφνικά είκοσι χρονιά μετά στεκόμαστε δίπλα στον άνθρωπο που το πρωτοτραγούδησε και το παίζουμε παρέα. Ανεκτίμητο !
R.A.: Ποιά ήταν η σημαντικότερη live εμφάνιση σας μέχρι τώρα και πως βλέπεις την προσέλευση του κόσμου στα live;
D.C.: Μέχρι στιγμής η σημαντικότερη εμφάνιση μας ήταν η πρόσφατη συναυλία μας στις 30 Σεπτεμβρίου. Ο παλμός και η ανταπόκριση του κόσμου σε ένα sold out Κύτταρο ήταν μοναδική. Ιδρώσαμε πολύ εκείνη τη μέρα! Οι Sorrowful Angels σίγουρα κερδίζουν σταθερά κοινό και φροντίζουμε κάθε φορά να ανεβάζουμε το επίπεδο των εμφανίσεων μας τόσο στον παικτικό όσο και στον οπτικοακουστικό τομέα. Με την κυκλοφορία του καινούριου μας δίσκου θα γίνει πλήρως αντιληπτό το τι εννοώ ακριβώς, καθώς προετοιμάζεται μια μεγάλη αναβάθμιση στα shows μας.!
R.A.: Οι Sorrowful Angels ήταν φίλοι στο ξεκίνημα; Πιστεύεις ότι η φιλία παίζει ρόλο στη χημεία του συγκροτήματος;
D.C.: Οι Sorrowful Angels ήταν πράγματι φίλοι την αρχή αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπήρξαν αλλαγές στην πορεία για πολλούς διαφορετικούς λόγους. Για να επιβιώσει και να εξελιχθεί μια μπάντα χρειάζεται τα πράγματα να ισορροπούν ανάμεσα στην φιλία, τον επαγγελματισμό και φυσικά τους κοινούς στόχους. Δεν είναι πάντα εφικτό για όλους τους ανθρώπους να θέτουν ως προτεραιότητα την μπάντα τους, ειδικά αν κάποιοι αντιμετωπίζουν την μουσική σαν χόμπι. Ωστόσο, ακόμα κι αν δε σου αποφέρει χρήματα, είναι υποχρεωτικό να αφιερώνεις σε καθημερινή βάση, χρόνο, ενέργεια και φαιά ουσία πάνω σε αυτό που αγαπάς. Όταν αυτά τα συστατικά μοιράζονται δια του τέσσερα όπως είναι στην περίπτωση μας , τότε η χημεία λειτουργεί στο έπακρο .
R.A.: Το Rock και Metal εκτός από μουσική είναι και τρόπος ζωής. Πιστεύεις ότι αυτό έχει χαθεί στις μέρες μας;
D.C.: Σίγουρα η κουλτούρα της Rock και Metal μουσικής δεν έχει τον “επικίνδυνο” και αντισυμβατικό χαρακτήρα που είχε παλιότερες δεκαετίες καθώς έχει απορροφηθεί από τις γενιές που μεγάλωσαν μαζί της. Αυτό όμως που σίγουρα δεν αλλάζει είναι ο σκοπός της μουσικής αυτής καθεαυτής και το μήνυμα το οποίο μεταφέρει, το οποίο είναι ” προβληματίσου-σκέψου -δράσε”. Υπό αυτήν την έννοια, φυσικά και είναι τρόπος ζωής καθώς εξορισμού απορρίπτει την κονσέρβα της προβατοποίησης.
R.A.: Ποιες είναι οι δικές σου μουσικές επιρροές αλλά και της μπάντας συνολικά;
D.C.: Τα μουσικά μας ακούσματα επεκτείνονται σε πολλά και διαφορετικά είδη εντός και εκτός του heavy metal. Προσωπικά, εκτός από τα προφανή, είμαι μεγάλος οπαδός του progressive rock, όπως και της ηλεκτρονικής μουσικής. Τα γενικότερα ακούσματα μας μπορεί να κινούνται απο τους Steel Panther (έχουμε κάποιους φανατικούς μέσα στην μπάντα) μέχρι τους Obituary και τον Paul Oakenfold. Προσπαθούμε να μην κατηγοριοποιούμε την μουσική και να την εκτιμάμε όπου και αν προέρχεται.
R.A.: Σ’αυτό το σημείο θα ήθελα να μου πεις ποιες είναι οι 5 καλύτερες φωνές στη metal κατά τη γνώμη σου.
D.C.:
Michael Kiske
James Hetfield
Ronnine James Dio
Bruce Dickinson
Geoff Tate
R.A.: …Και συνεχίζουμε με τους 5 καλύτερους κιθαρίστες.
D.C.:
Steve vai
Yngwie Malmsteen
John Petrucci
Jeff beck
David Gilmour
R.A.: Πες μας λοιπόν και τους 5 κορυφαίους δίσκους όλων των εποχών.
D.C.:
Pink floyd – Animals
Beatles – Abbey Road
Metallica – Black Album
Guns N Roses – Use Your Illusion 1+2
Jean Michel Jarre – Oxygene
R.A.: Και πλησιάζοντας στο τέλος θα ήθελα να ξέρω ποιο είναι το καλύτερο live που έχεις παρακολουθήσει ποτέ.
D.C.: Δε θα μπορούσα να διαλέξω μόνο ένα !
Vangelis – Καλλιμαρμαρο (1988)
Rolling Stones – ΟΑΚΑ (1998)
Death – Ροδον (1998)
Roger waters – Terravibe (2006)
Porcupine tree – Τεχνοπολις (2010)
Dream theater – Λυκαβυττος (2001)
Ozric Tentacles – Ροδον (2002)
Metallica – Terravibe (2007)
Από όλα τα παραπάνω, το live του Βαγγέλη Παπαθανασίου αποτελεί καθοριστική στιγμή, καθώς ήταν μετά από αυτό που ξεκίνησα να ασχολούμαι με την μουσική.
R.A.: Κλείνοντας πες μου με δυο λόγια τι να περιμένουμε από τους Sorrowful Angels από δω και πέρα. Έχετε προγραμματίσει κάτι;
D.C.: Αυτή τη στιγμή είμαστε στη διαδικασία ολοκλήρωσης της προπαραγωγής του τρίτου μας δίσκου και πολύ σύντομα ελπίζουμε να μπούμε στο στούντιο για τις τελικές ηχογραφήσεις. Για να είμαι ειλικρινής δεν υπάρχει βιασύνη γιατί ο σκοπός είναι να πάρουμε κάτι στα χέρια μας από το οποίο θα είμαστε απόλυτα ευχαριστημένοι. Ελπίζω ότι μέσα στο 2014 θα κυκλοφορήσει αφού βρούμε πάντα μια εταιρία που να μας ικανοποιεί .
Η μοναδική προγραμματισμένη εμφάνιση μέχρι στιγμής θα είναι κάτι πολύ διαφορετικό από οτι έχουμε κάνει ως τώρα. Σε συνεργασία με την Trailblazer Records, στις 27 Ιανουαρίου θα πραγματοποιήσουμε ένα unplugged show στο Garden 4 στον Χολαργό, κατά το οποίο θα παρουσιάσουμε ένα πολύ διαφορετικό πρόσωπο των Sorrowful Angels, με συνοδεία πιάνου και βιολιού συν κάποιες άλλες ακόμα εκπλήξεις. Περισσότερα θα ανακοινωθούν στην πορεία μέσα από την επίσημη μας σελίδα στο Facebook. Η είσοδος θα είναι ελεύθερη οπότε θα χαρούμε να σας δούμε όλους εκεί!
R.A.: Σε ευχαριστώ πολύ Διονύση! Εύχομαι καλή επιτυχία σε όλα! Το Rock Addiction θα σας στηρίζει σε ότι κάνετε και ότι χρειαστείτε.
D.C.: Εμείς ευχαριστούμε για αυτή την συνέντευξη και την γενικότερη υποστήριξη . Music Is Unity
Web: Official Web-Site, Facebook, Twitter, YouTube, Reverb Nation
Βάσω Μαντίδου
